Frank Vaganee 'Om vrij te kunnen zijn heb ik een comfortabele manier van spelen nodig'
Met wie hebben we het genoegen?
Frank Vaganée, geboren op 19 maart 1966 in Mechelen (België)
Wat is je muzikale achtergrond?
Ik kreeg een klassieke opleiding aan het Conservatorium van Mechelen en het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen (1974-1985) en volgde improvisatielessen bij de Amerikaanse jazzsaxofonist John Ruocco in de Antwerpse Jazz Studio (1983-1986). Ik studeerde compositie- en arrangeertechnieken aan de Musikhochshule in Keulen bij Bob Brookmeyer en Bill Dobbins (1993-1995).
Sinds 1983 leid ik eigen bands en componeer ik voor grote en kleine orkestbezettingen.
Ik werkte freelance bij het Jazz Orchestra van de Belgische Radio en Televisie (BRT) en in de BRT Big Band (1986-1991).
Ik was lid van The Timeless Orchestra uit Nederland waarmee we door heel Europa en Japan toerden (1989-1993).
Ik vertegenwoordigde België in 1989 in de EBU-big band (European Broadcasting Union) in Lignano Sabbiadoro (Italië).
In 1991 werd ik door de Belgische jazzpers verkozen tot grootste jazztalent.
In 1993 won ik de CERA Jeugd en Muziek Prijs.
In 1994 wonnen we samen met het Brussels Jazz Orchestra de "Prix Nicolas d'Or".
In 2001 won ik de prijs Django d'Or.
In 2006 wonnen we met het Brussels Jazz Orchestra de Vlaamse Cultuurprijs.
In 2011 won ik de Jazzmozaïk Award.
Ik was tussen 1 april 2011 en oktober 2013 aangesteld als Stadsartiest van zijn stad Mechelen.
In 2012 wonnen we met het Brussels Jazz Orchestra (BJO) een Oscar voor ‘Beste originele filmscore’ voor onze samenwerking bij de realisatie van de soundtrack voor de film The Artist.
In 2014 werden we met BJO genomineerd voor 2 Grammy’s voor de cd Wild Beauty.
Sinds de oprichting (1993) ben ik artistiek leider van het Brussels Jazz Orchestra www.brusselsjazzorchestra.com
Frank Vaganée gaf van 1987 tot 1990 les aan de Jazz Studio (vzw Halewijn Foundation) in Antwerpen.
Van 1992 tot 1994 doceert hij jazzsaxofoon aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam.
Van 1993 tot 2004 doceert hij saxofoon en jazzensemble aan het Koninklijk Conservatorium in Gent.
Van 1993 tot nu doceert hij saxofoonjazz, ensemblespel, bigbandspel, jazzarrangeertechnieken, saxofoon en is coordinator van de opleiding jazz aan de LUCA School of arts campus afdeling Lemmens in Leuven.
Wie/wat zijn je inspiratiebronnen?
Ik heb altijd graag naar Charlie Parker geluisterd maar ook anderen hebben mij danig geïnspireerd zoals bijvoorbeeld Art Pepper, Lee Konitz, Sonny Stitt en Paul Desmond.
Wat houdt je op dit moment bezig?
Ik ben momenteel bezig aan de voorbereidingen van een nieuw BJO-programma dat volgend seizoen van start gaat. Verder speel ik regelmatig in trio (altsax-bas-drums) daarmee ik net een reeks opnames heb gemaakt die binnenkort gereleased worden. Verder treed ik op als sideman bij projecten zoals Tango van de Lage Landen en Otomachine.
Welk(e) instrument(en) speel je het meest en wat is je huidige set-up?
Ik ben hoofdzakelijk altsaxofonist. Ik speel op een Yanagisawa WO35, een François Louis zilver mondstuk en Marca American Vintage rieten nr. 2.
Ik speel ook op een Yanagisawa WO37 sopraansaxofoon, met een zilver François Louis mondstuk en Marca American Vintage rieten nr. 2,5.
Ik speel Yamaha dwarsfluit met een Altus kopstuk.
Wat zijn je beweegredenen en is dat in de loop van de tijd veranderd?
Ik ben sinds 2013 overgeschakeld op de altsaxofoon van Yanagisawa. Ik speelde sopraansaxofoon Yanagisawa sinds 2007. Toen het nieuwste type altsaxofoon van Yanagisawa uitkwam heb ik die meteen geprobeerd omdat ik zeer tevreden was van mijn sopraan. Een fantastische ergonomie, zeer makkelijk te intoneren, egale klank over de volledige tessituur van het instrument, kan krachtig, breed en volumineus klinken maar ook warm zacht en toch dragend. Mooie boventonen ook.
Wissel je wel eens voor bepaalde situaties?
In principe wissel ik nooit. Ik voel me het meest comfortabel met de combi die ik nu heb. Die verander ik niet wanneer ik een ander genre zou spelen.
Wat zou je nog wel eens willen proberen, of waar ben je nieuwsgierig naar (qua set-up) en waarom?
Ik laat me soms nogal eens verleiden om een alternatief mondstuk uit te proberen maar telkens weer grijp ik terug naar wat ik heb. Ik bespeel het François Louis mondstuk op mijn alto en mijn sopraan sinds 1989 en ben er helemaal mee vergroeid.
En wat wil je je medemuzikanten meegeven?
De keuze van instrument in combinatie met het mondstuk en het riet is van groot belang omdat het jou de meest comfortabele manier van spelen moet geven. Het volledige resultaat van het saxofoonspel is ook afhankelijk van het comfort. De kans dat je dan vrijer bent, meer energie in het muziek maken aan zich kan steken geeft je volledige voldoening.
